5ª ETAPA:

VIENDO Y SINTIENDO.

En esta etapa, que por cierto es la ultima, la consigna fue escribir en una cartulina nuestro nombre solo que en un lenguje diferente a lo normal que es BRAILLE ( unlenguaje que utilizan las personas discapacitadas de la vista, o mejor dicho, personas ciegas) bueno entonces aqui lo tienen:

Esto quiere decir Jose Eduardo Pumarejo Garcia, como en el de las letras arabes.

Bueno amigos me dio mucho gusto haberles compartido mis experiencias a traves de este PROYECTO COLAVORATIVO DE "HISTIRIA DE LA ESCRITURA" .

Sol me resta decirles que enrealidad no somos varias personas sino una sola, por eso es que a veces me tardaba en subir las actualizaciones al blog, sin mas que decir:

"GRACIAS POR SU VISITA"

4ª ETAPA

En esta etapa la consigna es:

1. 
   
   Escribir una breve frase en la lengua de la fraternidad entre los pueblos, es decir, en Esperanto.



2. Imprimir y cantar las siguientes canciones:

• GRACIAS A LA VIDA (Dankon a la vivo).
  


• LA CUCARACHA (La nigra Blato).

3. por ultimo restaba responder las preguntas del foro.

Nº 1: FRASE EN ESPERANTO.

" LA HISTORIO DE LA SKRIBAĵO ES MIRINDA"

Nº 2: CANTO EN ESPERANTO.

En esta seccion seleccionamos la cancion "Gracias a la vida" y esta es la letra en esperanto junto con la grabacion:

DANKON AL LA VIVO (V. Parra)
Gracias a la vida - Trad. Francesco Pignatelli -

Dankon al la vivo, gi tre malavaris

gi donis okulojn kaj kiam malfermas

ilin distingas mi nigron de blanko

kaj en alto cielo nokton stelplenan

kaj en granda amaso viron al mi karan.


Dankon al la vivo, gi tre malavaris
gi donis la sonon kaj la skribkapablon
kune kun la vortoj pensataj plengorge
filo panjo amiko lum' kaj esperanto
kaj l' anima vivo de mia granda amo.

Dankon al la vivo, gi tre malavaris
gi donis flugilojn al miaj piedoj lacaj
per ili vizitis mi marojn kun landoj
urbojn dezertojn arbarojn kaj montojn
kaj la straton vian la korton vian hejmo.

Dankon al la vivo, gi tre malavaris
gi donis la koron kiu forte pulsadas
kiam miras mi fruktojn de l' cerebro homa
kiam miras mi bonon disde la malbono
kiam miras mi la fundon de rigard' via klara.

Dankon al la vivo, gi tre malavaris
gi donis la cielon kaj sub volvo gia
matene vespere kantas fringeloj
paseroj kardeloj hirundoj kaj griloj
kaj la dolca voco de mia vir' amata.

Dankon al la vivo, gi tre malavaris
gi donis la ridon kaj gi donis ploron
mi tiel distingas de l' gojo doloron
la du elementojn naskantajn mian kanton
kaj la kanton de vi mem kaj mian saman kanton
kaj la kanton de ciuj gi estas mia kanto.